Ervaringsverhalen van familieleden binnen de forensische zorg.

“Praat erover, stop het niet weg.”

‘Naastenbetrokkenheid is onmisbaar bij herstelgericht werken.
Bij forensische zorg gaat het natuurlijk om het minimaliseren van
het delict-risico, maar dat realiseer je door zo maximaal mogelijk in te zetten
op herstel van de patiënt. Om dat te bereiken moet ook de omgeving
de tijd, ruimte en begeleiding krijgen om zelf te herstellen. Naasten van
mensen in de forensische zorg hebben vaak al veel meegemaakt en dat
verwerk je niet zo snel. Voor mijn herstel is ‘acceptatie’ het allerbelangrijkste.
Niet acceptatie van het delict, of acceptatie van het gedrag van mijn
kind, maar acceptatie dat dit mijn leven is. De verslaving van mijn zoon en
zijn gang door de instituties hebben overal invloed op gehad. Het zit in de
haarvaten van mijn leven. Pas nu ik er open over durf te praten, krijg ik er
ook wat voor terug. Ik accepteer nu dat ik een zoon heb met agressie- en
verslavingsproblemen. Ik ben er nog steeds verdrietig om, maar ik verzet
me er niet meer tegen. Dit is mijn leven en ik kan de tijd niet terugdraaien.
Wat ik wel kan, is andere ouders en familieleden ondersteunen. Ik hoor zo
vaak dat mensen er nooit met iemand over praten en het allemaal alleen
verwerken. Dat is heel zwaar en naar mijn idee eigenlijk ondoenlijk. Ik zou
familieleden en naastbetrokkenen daarom willen aanraden lid te worden
van een familieorganisatie. Praat erover. Stop het niet weg. Laten we van
elkaar leren en laten we anderen – ook professionals – leren van ons.
Daarnaast hoop ik dat het stigma op de forensische zorg zo snel mogelijk
verdwijnt -en dan vooral het stigma op de TBS. De media spelen daarbij
een grote rol. Het zorgaanbod in Nederland is op zich heel mooi. De recidivepercentages
na de TBS zijn veel lager dan die na een kale gevangenisstraf.
Daarover hoor en lees je veel te weinig.’

Deze tekst, waarin ik verwoord wat het belang is van het betrekken van familie en naasten, is opgenomen in het boekje ‘Opgenomen in een forensische kliniek. Wat betekent dat voor u als familie en naastbetrokkene?’. In dit boekje wordt ingegaan op thema’s waar naastbetrokkenen mee te maken krijgen aan de hand van een aantal ervaringsverhalen. Het boekje bevat ook praktische informatie voor familieleden.  Dit boekje is geschreven door Miek Smilde op initiatief van een aantal FPA’s in samenwerking met het EFP (Expertisecentrum Forensische Psychiatrie).

Online versie kunt u hier downloaden