Op 1 december 2017 was ik bij EenVandaag!
“Ze willen je hebben voor EenVandaag!” kreeg ik opeens via de Whatsapp. Spannend natuurlijk, want het is wel de nationale TV. Spannend ook omdat ik vooral bevraagd zou worden over hoe het voor mij als moeder was. Maar blij ook dat ik de mogelijkheid zou krijgen om aan heel Nederland te vertellen wat ik zo belangrijk vind: “Tijdig goede zorg kan zoveel ellende voorkomen”. Vooraf was er een uitgebreide telefonische intake waarbij we goed afspraken wat er wel, maar ook wat er niet in zou komen. Ik vertel immers over iemand anders, ook op nationale TV. De opname kon ingepland worden. Gelukkig zat er nog een weekend tussen en was mijn dochter bij ons. Kon ik nog een nieuw jurkje scoren. Ik voel me het meest zeker van mijn outfit als mijn dochter mij geadviseerd heeft. Werd het een beetje een familie-project.
En toen was het zover, op een buitengewoon miezerige maandag, kwamen er een interviewster en een cameraman naar ons huis. De persvoorlichtster van het Schakelteam was er ook en had mij beloofd voor de camera te springen als ik rare dingen ging zeggen. Zover is het niet gekomen, het ging goed. Ik bleef rustig en het lukte om mijn boodschap goed te vertellen.
Hoe de uiteindelijke reportage eruit zou komen te zien was net zo goed weer spannend. En op het moment suprême vond ik het lastig om objectief naar mezelf te kijken. Kijk ik niet te strak? Zeg ik echt de goede dingen? Gelukkig kwam er vrij snel een stroom van positieve berichtjes op gang. Dit hielp enorm. Maar het allerbelangrijkste was toch de reactie van de zoon waar het over ging: “Goed bezig mam!”, “nee joh, je keek helemaal niet te strak, juist goed” en “ik was echt wel een schattige baby”. Maar ook: “die psychiater doet goed werk, moet hij echt mee doorgaan!”.
Benieuwd naar het eindresultaat? Hier kunt u de uitzending bekijken
